فرزدق به عنوان بزرگ‌ترین شاعر دربار اموی معروف شده بود، عشق‌ و علاقه خود به اهل بیت(ع) را پنهان نمی‌کرد، تا جایی که معروف‌ترین سروده او قصیده‌ای است که در برابر هشام بن عبدالملک در مدح امام زین العابدین(ع) سرود.هرگاه نام فرزدق‌ و جریر ذکر می‌شود؛ اصطلاح نقائض قرین ‌و همراه این دو شاعر بزرگ ‌و بلند آوازه دوره اموی، به ذهن متبادر می‌شود؛ چرا که نقائض یکی از شیوه‌های هجاء در شعر عرب در عصر اموی بوده است ‌و این دو شاعر به همراه أخطل معروف‌ترین شاعران در سرودن این فن شعری هستند.